بررسی تأثیر درمان با فلوراید موضعی قبل و بعد از سیلانت تراپی بر ریزنشت لبه ای دندان های دائمی فیشورسیلانت شده

چکیده مقدمه: با وجود اینکه فلوراید درمانی، از موثرترین روش های جلوگیری از پوسیدگی در سطوح صاف است، ولی در پیشگیری از ضایعات شیارها و فرورفتگی ها از تأثیر کمتری برخوردار است. می توان با سیلانت تراپی شیارها و فرورفتگی ها را تا حد زیادی از پوسیدگی مصون داشت. استفاده توأم از درمان های فلوراید و فیشورسیلانت می تواند در جهت پیشگیری از پوسیدگی بسیار مفید باشد. ولی هنوز توافقی جهت استفاده از این دو روش در طی یک جلسه درمانی وجود ندارد. لذا هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر درمان با فلوراید موضعی قبل و بعد از سیلانت تراپی بر ریزنشت لبه ای دندان های دائمی فیشورسیلانت شده می باشد. روش کار: در این مطالعه مداخله ای آزمایشگاهی، 45 دندان مولر بدون پوسیدگی تازه کشیده شده انتخاب شدند. دندان ها بطور تصادفی به سه گروه 15 تایی تقسیم شدند. ابتدا در گروه 1 ژل فلورایدapf به مدت 4 دقیقه بر روی دندان ها بکار رفت. بعد از 30 دقیقه سطوح جونده دندان ها با استفاده از اسید فسفریک 35% بمدت 20 ثانیه اچ شده و پس از شستشوی کامل خشک گردید. سپس دنتین باندینگ بر روی سطح جونده طبق دستور کارخانه سازنده بکار رفته کیور شده و سپس سیلانت (pulpdent ) بر روی دندان ها قرار گرفته و سخت شد. 15 دندان گروه 2 که فلوراید تراپی نشده بودند مثل گروه 1 بعد ازسیلانت تراپی با فلوراید درمان شدند. گروه 3 کنترل بوده و بدون هرگونه فلوراید تراپی فقط سیلانت تراپی شدند. پس از عمل ترموسایکلینگ، تمام دندان ها تا یک میلی متری لبه های سیلانت، با لاک ناخن پوشیده شدند. سپس در محلول فوشین بازی نیم درصد به مدت 24 ساعت مغروق گردیدند. دندان ها در بلوک های رزین مانت شده و در جهت مزیو دیستالی با اره الماسه برش خوردند. بدین صورت از ناحیه لبه ها تا دیواره پالپال در محل فصل مشترک دندان- سیلانت قابل بررسی بودند. نمونه ها برای درجه بندی ریزنشت با استرئومیکروسکوپ و بزرگنمایی 40 مشاهده شدند. داده ها با آزمون های نان پارامتری کروسکال والیس، من ویتنی و زوجی ویلکاکسون در سطح معناداری 05/0 p > ارزیابی شدند. برای مقایسه دو به دو گروه ها از نظر وجود ریزنشت از آزمون من ویتنی استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف قابل توجهی از لحاظ آماری در رابطه با تأثیر درمان فلوراید موضعی بر ریزنشت لبه ای دندان های دائمی فیشورسیلانت شده در بین سه گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. در مقایسه دو به دو گروه ها نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به بررسی انجام شده استفاده از ژل 23/1 درصد apf و با 5/3 ph= فلوراید اثری برروی ریزنشت دندان های فیشورسیلانت شده با سیلانت رزینی حاوی فیلر 4/34 درصد نداشت (052/0p> ) .لذا می توان فلوراید تراپی را پیش از گذاشتن فیشورسیلانت و یا پس از آن انجام داد. واژه های کلیدی: ریزنشت- فلوراید موضعی- فیشورسیلانت